من اینم...

T@nha

غرق دردم، ولی می خندم
خنده ای که تلخیش را فقط خودم می دانم و خدای من
بدتر از ناله ی کودک از مادر بریده شده
عمق درد من دیدنی نیست
تلاش بیهوده نکن برای دلداری دادنم
اگر راست میگویی مرا بشناس
بهانه هایم را
لج کردنم را
بچه شدنم را
کج خلق شدنم را
تو اصلا میدانی با خود درگیر بودن یعنی چی ؟؟
وقتی دلت بخواهد اما شرایط بگوید بیخود ...
وقتی پرباشی از هوای خواستن
اما هراس از آینده و سوزن تقدیر
چهار ستون بدنت را بلرزاند
این است سهم این روزهای من ...

+نوشته شده در جمعه 16 بهمن 1394برچسب:,

ساعت19:13توسط Fardin | |

تقدیر دروغی

پُرم از اتفاقات آمده و نیامده
حقیقت و سراب
شبهاي پر از خیـــال و هـــراس
روزهايي پر از تـردید و انتظــار
انگار تقدیر هم صبر مرا محک می زند
هر چه من دَم نمی زنم ، ضرباتش را کاری تر می زند
آرام بگیر ، خستگی در کن
خیالت آسوده باشد ،
جای زخم هایت به این زودی التیام نمی یابد

+نوشته شده در جمعه 16 بهمن 1394برچسب:,

ساعت19:11توسط Fardin | |

مرگ اجباری من

ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ
ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﻧﮕﺎﻩ
ﺳﺮﺩ و ﻟﺒﺨﻨﺪ گرمشان ، ترحم نفرت انگیزشان آزارت میدهد
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ
ﺍﺯ نگاه بی خرد ، نگاهی که نمک میپاشد بر کهنه زخم هایم
نگاهی که درد را نمی بیند
ﺍﺯ حرف های بی تعهد که شیرین ﻓﺮﯾﺒﺖ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ
ﺍﺯ بوسه های ﭼﻨﺪﺵ ﺁﻭﺭ لبی ﮐﻪ
روی پیشانی ام میگذارند
ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺩﻭ ﺑﺎﻝ ﺑﺮﺍﯼ
ﭘﺮﯾﺪﻥ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ
ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻨﻔﻮﺭ ﺗﺮﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ